Ik voel me als een kok die een grote taart gebakken heeft. Ik heb er een stukje van geproefd, en hij is heerlijk. Ik wil het gratis weggeven, maar niemand wil er van proeven. Hoelang zal ik nog blijven bakken?
Ik voel me als een organist die verzocht wordt liederen te spelen, maar wanneer ik ze speel is er niemand die wil zingen of zelfs maar luisteren. Hoelang zal ik nog blijven spelen?
Ik voel me als een taxichauffeur die gevraagd is mensen naar het station te rijden, maar wanneer ik ze wil afhalen is er niemand die wil instappen. Hoelang zal ik nog blijven wachten?
Ik voel me als een spreker, maar het spreekgestoelte staat midden in de woestijn, waar niemand is die het kan horen. Hoelang zal ik nog blijven spreken?